Mój rok szabasowy. Dziennik z ostatniego roku życia

Książka niezwykła, szczególna, pozwalająca na poznanie Henriego Nouwena w taki sposób, jakby to on sam mówił do czytelnika o swoich osobistych i najważniejszych sprawach, traktując go jak swego najlepszego przyjaciela. W swym oryginalnym dzienniku Nouwen wymienia ponad tysiąc osób, z którymi się spotyka, których chwali i pociesza, którym doradza. W czasie rocznego urlopu Henri przeżywa wewnętrzne zmagania pomiędzy wzrastającą potrzebą samotności, modlitwy, pisania i głębszej przyjaźni a pragnieniem wygłaszania kazań i wykładów oraz podróżowania, świętowania i pracowania wraz z innymi nad realizacją idei. Ilekroć wraca do pisania, jest z tego zadowolony i często mówi o tym, że chciałby pisać więcej. Jednak jego zmagania o zlikwidowanie różnicy między ideałem a rzeczywistością są bardzo prawdziwe, bardzo bolesne i bardzo ludzkie.

Ta książka prowadzi nas do wzajemnej przyjaźni, do przyjmowania pytań, które wyłaniają się z naszych poszukiwań, do dzielenia naszych radości i cierpień i do zaprzyjaźnienia się ze śmiercią przez zaufanie Temu, który czeka, aby nas "złapać" i zjednoczyć w wiecznej radości.