Moje życie w Chrystusie

Dziennik św. Jana z Kronsztadu „Moje życie w Chrystusie” należy do klasyki najwybitniejszych pozycji wśród chrześcijańskiej literatury duchowej.

To niezwykłe dzieło ma podobne znaczenie i wagę w Kościele Wschodnim, jak „O naśladowaniu Chrystusa” Tomasza a Kempis w Kościele Zachodnim. Dzieło ma wymiar uniwersalny i jest również adresowane do wiernych Kościoła Zachodniego.

W swoim dzienniku Autor opisuje swoje dążenia do doskonalenia duchowego, walkę z grzesznymi myślami i działaniami, notuje modlitwy.

Wzywa do konsekwentnej doskonałości w duchu ewangelicznym, oparcia swojego życia na miłości bliźniego, miłosierdziu i współczuciu, łagodności, posłuszeństwie, czystości i gotowości do wyrzeczeń.

Jan z Kronsztadu żył na przełomie XIX i XX w. Znany był z życia poświęconego modlitwie i ubogim, jest oficjalnym świętym Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. W wydanym pośmiertnie dzienniku propagował częste odmawianie Modlitwy Jezusowej, w ówczesnej Rosji uważanej za zarezerwowaną dla mnichów. Wzywał również do jak najczęstszego przystępowania do sakramentu Eucharystii.

W ciągu pierwszych piętnastu lat pracy duszpasterskiej zaangażowanie Jana Kronsztadzkiego wśród najuboższych spotykało się z niezrozumieniem i rezerwą. Z czasem jednak duchowny zyskał ogromny autorytet i stał się sławny w całej Rosji. Już za życia został uznany za świętego, otrzymywał setki listów z prośbami o modlitwę i pomoc nie tylko z Rosji, ale także z innych krajów.

Św. Jan Kronsztadzki jest czczony także jako cudotwórca, który siłą swojej modlitwy potrafił leczyć choroby cielesne oraz doprowadzać do duchowej odnowy grzeszników.