Prawda wiary chrześcijańskiej. Summa contra gentiles. Tom 3

"Summa contra gentiles" św. Tomasza z Akwinu to swego rodzaju dyskusja z innymi religiami, a także z niewierzącymi, napisana w XIII wieku. W zamyśle autora miała wykazać słuszność wiary chrześcijańskiej. W sposób genialny łączy filozofię grecką z treścią Pisma Świętego, siłę ludzkiego rozumu z objawieniem Boskim. Do dziś dzieło to jest inspiracją dla tych, którzy mają odwagę myśleć, zarówno wierzących, jak i niewierzących.

Na "Summę contra gentiles" składają się cztery księgi. Trzy pierwsze [tomy 1-2] mają za przedmiot prawdy objawione, które są dostępne dla rozumu ludzkiego, a czwarta dotyczy Bożych tajemnic objawionych, ale przekraczających możliwości rozumu. Zapoznamy teraz Czytelników z treścią IV księgi [tom 3], przy okazji porównując ją z treścią poprzednich ksiąg. Pierwsza część IV księgi, czyli rozdziały 2–26, dotyczy Boga, jako Trójcy Świętej, natomiast księga I "Summy contra gentiles" dotyczy też Boga, ale rozważanego inaczej, mianowicie Boga samego w sobie, są to rozdziały 3–102. W IV księdze rozdziały 27–78 traktują o Wcieleniu i środkach zbawienia. A w II księdze rozdziały 1–102, czyli cała księga, mówią o Bogu Stwórcy i stworzeniach. IV księga w rozdziałach końcowych 79–97 dotyczy eschatologii. W III księdze wszystkie rozdziały traktują o Bogu jako celu stworzeń.