Łaska drogi

Człowiek wie, co to jest droga. Ale gdy go prosisz, żeby ją dokładnie określił, często nie potrafi tego zrobić.

Jest droga uciążliwa, mozolna, trudna i jest droga swojska, łatwa, przyjazna; i czarująca jak miłość. I w pewnym momencie spostrzegamy, że taka zwykła droga materialna jest nie tylko jakimś jakby świętomikołajowym darem ludzi dla Ciebie, ale także naturalnym darem Bożym, łaską Boga, tak konieczną dla życia. Ludzie radośnie korzystają z tych darów.

Czasami ma się wrażenie, że na drogach ludzi jest więcej niż w domach. Ludzie idą ciągle drogami i jakby sami są drogami. Im bardziej refleksyjnie popatrzymy na fenomen drogi, tym więcej dostrzegamy w niej niezwykłości, komunijności co do ludzi i rzeczy rysów przyjaźni. Czasami może się wydawać, że to nie Ty idziesz drogą, lecz ona przychodzi do Ciebie i ścieli Ci się pod nogi jak kobierzec do lepszego świata.