(ur. 1942 w Merate), włoski duchowny Kościoła rzymskokatolickiego, wybitny biblista, znawca języka hebrajskiego, autor licznych prac z dziedziny duchowości.
W 1966 w Mediolanie przyjął święcenia kapłańskie. Jest Prefektem Biblioteki – Pinakoteki Ambrozjańskiej w Mediolanie oraz wykładowcą egzegezy biblijnej na Wydziale Teologii Północnych Włoch.
Od 1995 należy do Papieskiej Komisji Biblijnej, a od 2007 został mianowany przez papieża Benedykta XVI przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Kultury oraz Komisji ds. Kościelnych Dóbr Kultury i Komisji Archeologii Sakralnej. W 2010 został kardynałem. W 2012 uhonorowano go tytułem doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
We Włoszech znany jest ze swego zaangażowania w propagowanie treści Pisma Świętego. Jest autorem licznych książek i publikacji popularnonaukowych. Prowadzi ponadto programy telewizyjne.
Prace wychodzące spod pióra duchownego pomagają lepiej zrozumieć księgi biblijne. Można pośród nich odnaleźć m.in. dogłębny komentarz do Księgi Hioba (“Hiob. Dramat Boga i człowieka cz. 1” oraz "Hiob. Dramat Boga i człowieka cz. 2”, wyd. pol. 2004). Jest wśród nich także pozycja “Piękno Biblii” (wyd. pol. 2006), będąca przewodnikiem po opowieściach Pisma Świętego postrzeganych przez pryzmat arcydzieł światowej kultury wszystkich epok.
