(ur. 1970), kapucyn, doktor teologii, pedagog, wykładowca Wyższego Seminarium Duchownego, kapucynów oraz franciszkanów w Krakowie, znany rekolekcjonista, pracuje z młodzieżą.
W 1991 skończył naukę w Technikum Energetycznym w Poznaniu i wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów Prowincji Krakowskiej. Roczny nowicjat spędził w Sędziszowie Małopolskim, następnie kontynuował studia w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (obecnie Uniwersytet Papieski Jana Pawła II).
W 1997 złożył profesję wieczystą i tego samego roku z rąk ks. bp Jana Szkodonia przyjął święcenia diakonatu. W 1998 przyjął święcenia kapłańskie oraz obronił pracę magisterską z zakresu pedagogiki pod kierunkiem prof. Mariana Śnieżyńskiego (“Dialog edukacyjny na lekcjach katechezy w Zasadniczych Szkołach Zawodowych”).
W 2000 obronił pracę licencjacką “Wychowanie religijne w przygotowanym otoczeniu dziecka przedszkolnego według Marii Mantessori”. Podjął wykłady w Centrum Szkolenia Liderów i Wychowawców im. P. Arrupe w Gdyni z zakresu pracy z młodzieżą trudną i subkulturami, a od 2001 zaczął pracę jako wykładowca katechetyki w Wyższym Seminarium Duchownym Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie. W 2002 zakończył studia podyplomowe z dziennikarstwa na Papieskiej Akademii Teologicznej i rozpoczął współpracę z Centrum Edukacyjnym Stowarzyszenia Chrześcijańskich Dzieł Wychowania w Krakowie w zakresie profilaktyki uzależnień. W 2004 obronił pracę doktorską z zakresu pedagogiki (“System oceniania uczniów na lekcjach religii na podstawie badań przeprowadzonych w krakowskich liceach ogólnokształcących”).
Duszpasterz dzieci, subkultur młodzieżowych (współorganizator Spotkania Młodych w Wołczynie oraz Ogólnopolskiej Inicjatywy Ewangelizacyjnej Przystanek Jezus) oraz studentów. Rekolekcjonista, współautor książek metodycznych do katechezy. Opublikował m.in. “Ekstremalnie wypasione rekolekcje” oraz “Problemy bez ściemy”.
