To nie ja jestem miłosiernym samarytaninem

Brat Paweł odbiega od stereotypowego wizerunku zakonnika: biega w maratonach, uprawia wspinaczkę, chorym na oddziale paliatywnym gra na gitarze pieśni biesiadne.

W tej książce opowiada o swoim powołaniu i kryzysach. O tym, jak uświadomił sobie, kto jest dobrym Samarytaninem z ewangelicznej przypowieści i co z tego wynikło.

O tym, jak powinniśmy podchodzić do naszego ciała i prawdziwych cudach.

Ktoś, kto zechce sięgnąć po jego opowieść, przeczyta m.in.:

• jak fugował dziury na wieżowcach, by stworzyć największą ściankę na Podkarpaciu;
• jak radzi sobie z gotowaniem dla wspólnoty;
• jak mordował swoich braci;
• jak zaprzyjaźnił się z żołnierzami z I wojny światowej;
• jak się doświadcza samotności w eremie;
• jak Szatan pracuje nad naszą świętością;
• nad czym zastanawia się „neon” w piekle;
• co Braveheart mówi nam o wybieraniu;
• jak rak może okazać się błogosławieństwem;
• jak pewien alkoholik sprawił, że zaczął posługiwać terminalnie chorym;
• jak przyjmowano pieśni biesiadne śpiewane przez zakonnika na oddziale paliatywnym;
• jak to się stało, że wyjechał na misję do Afryki.

W książce obok zapisu rozmów z bratem Pawłem, znalazły się świadectwa osób, które zetknęły się nim podczas jego posługi na Oddziale Paliatywnym Szpitala Wojskowego w Krakowie.

Brat Paweł Kubiak jest kapucynem, misjonarzem w Republice Środkowoafrykańskiej, maratończykiem, wspinaczem. Pisał doktorat z pedagogiki. Przez wiele lat posługiwał ciężko chorym. Związany jest z Drogą Neokatechumenalną.