Drogami Czechowicza

Książkę otwiera syntetyczna rozprawa, prezentująca sylwetkę literacką Józefa Czechowicza przede wszystkim jako poety lirycznego. Dwa następne teksty starają się ukazać jego próby i dążenia, dotyczące realizacji pewnych planów wydawniczych, które jednak nie otrzymały przewidywanego przez autora kształtu. Inne prace próbowały odsłaniać nieznane strefy twórczości Czechowicza, ukrytej pod licznymi pseudonimami. Wiersze z tej grupy miały charakter bliski literackiej publicystyce, służącej celom doraźnym, perswazyjnym i niemal agitacyjnym.
Pozostałe studia przedstawiają m.in.: Norwidowskie wątki w twórczości Czechowicza, jego udział i rolę w kształtowaniu środowiska literackiego w międzywojennym Lublinie, a także przypominają poetów związanych z nim i z tym miastem. Osobne teksty dotyczą utworów poświęconych twórcy ballady z tamtej strony bądź podejmujących różne tematy jego liryki, inne traktują o powieściach Józefa Łobodowskiego, ukazujących zarówno ówczesny lubelski świat artystyczny, jak i osobę samego autora nic więcej.
Dominantę tej książki stanowią jednak teksty poświęcone różnym aspektom edytorskim twórczości Czechowicza bądź też pozostające z nimi w pewnym pokrewieństwie. Tę problematykę narzucał niejako sam poeta własnymi projektami wydawniczymi, a także - co ważniejsze - całą praktyką twórczą z jej "dwoistością" zapisu, co stanowiło i nadal stanowi wyraziste signum tej poezji. (od Autora)