Kościół i ekologia. W obronie człowieka i środowiska naturalnego

Ekologia stała się w ostatnich latach dziedziczką tych zmian światopoglądowych, które zakwestionowały Boga, Kościół i całe chrześcijaństwo.

Tymczasem ochrona środowiska naturalnego nie kłóci się z chrześcijaństwem i doktryną Kościoła katolickiego. Przecież samo życie chrześcijańskie jest w najgłębszym sensie ekologiczne, bo jest życiem oszczędnym, ascetycznym, bez marnotrawstwa.

W Biblii znajdujemy pochwałę zwierząt i roślin, troskę o ich dobro. Jan Paweł II mówił o własnym celu roślin i zwierząt, niezależnym od służby człowiekowi.

Podobnie mówi wielu ekologów. Istnieją więc punkty styczne między chrześcijańską doktryną i założeniami ruchów ekologicznych.

Prof. dr hab. Wojciech Bołoz (ur. 1945), redemptorysta, studia z teologii moralnej odbył w ATK (obecnie UKSW) w Warszawie. W latach 1982–1984 pracownik naukowy Uniwersytetu Augsburskiego, w latach 1996–1999 prorektor ATK.

Obecnie jest kierownikiem Katedry Bioetyki w Instytucie Ekologii i Bioetyki oraz dyrektorem Centrum Ekologii Człowieka i Bioetyki UKSW, a także członkiem Zespołu Ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. Bioetyki oraz Odwoławczej Komisji Bioetycznej przy Ministrze Zdrowia.

Opublikował m.in. "Życie w ludzkich rękach. Podstawowe zagadnienia bioetyczne" (1997); "Promocja osoby w rodzinie" (1998); "Utylitaryzm w bioetyce" (red., 2002); "Etyka seksualna" (2003); "Życie i zdrowie człowieka w tradycji i kulturze polskiej" (red., 2004); "Bioetyka i prawa człowieka" (2007).