(ur. 1947 w Łodzi), pisarz, dziennikarz, satyryk, autor audycji radiowych i telewizyjnych.
Absolwent historii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1966 debiutował w piśmie “Szpilki”. Laureat wielu nagród za teksty satyryczne. Trzykrotnie nominowany do Nagrody im. Janusza A. Zajdla za satyryczne utwory fantastycznonaukowe.
Stały felietonista w “Gazecie Polskiej” i “Tygodniku Solidarność”. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Pisał felietony do tygodnika “Wprost”. Od stycznia 2013 jest publicystą tygodnika “Do Rzeczy”. Od maja 2013 prowadzi magazyn satyryczny “Tydzień do rymu” na antenie stacji Telewizja Republika.
Przez wiele lat współpracował z Polskim Radiem (w latach1974–1981 był gospodarzem audycji satyrycznej “60 minut na godzinę” w Programie III a w latach 1989–2009 cotygodniowej audycji "ZSYP" w Programie I).
W latach1975–1981 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1980 był sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej Programu III PR. Podczas stanu wojennego zwolniony z pracy z zakazem zatrudnienia w mediach. Twórca opozycyjnego kabaretu objazdowego. W latach 1993–1995 był członkiem Rady ds. Mediów. Od 21 lipca 2006 do 18 kwietnia 2007 pełnił funkcję dyrektora Programu I Polskiego Radia.
W 2006 został odznaczony przez Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. 20 maja 2009 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Złoty Medal “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Większość napisanych przez Wolskiego tekstów doczekało się realizacji w postaci skeczy i cyklicznych słuchowisk radiowych. Najbardziej znane jego słuchowiska to “Laboratorium nr 8”, “Świnka” oraz “Matriarchat”. W latach 1991–1993 był współautorem popularnego programu “Polskie Zoo”, a później także szopek noworocznych, przedstawiających w krzywym zwierciadle polską scenę polityczną.
Jest autorem przeszło 30 powieści, m.in. “Agent dołu” (1988), “Ekspiacja” (2004), “EuroDżihad” (2008), “Drugie życie” (2009), “Jedna przegrana bitwa” (2010), “Ewangelia według Heroda” (2011), “Doktor Styks” (2011), “Skecz zwany morderstwem” (2012), a także kilkunastu zbiorów opowiadań, wierszy, tekstów satyrycznych oraz “Trylogii Optymistycznej” (“Nieprawe łoże”, 2007; “Noblista”, 2008; “Kaprys historii”, 2009) i trylogii “Pies w studni” (“Pies w studni”, 2000; “Rekonkwista”, 2001; “Wilk w owczarni”, 2011).
