Obligatoryjne wydalenie z instytutu zakonnego w Kościele łacińskim

Jedną z form dymisji zakonnika z instytutu zakonnego jest wydalenie obligatoryjne. Akcentowane szczególnie w ostatnim czasie niegodne zachowania osób duchownych lub zakonników, mieszczące się W sferze wykroczeń przeciwko życiu i wolności oraz seksualności człowieka, wymagają zdecydowanej reakcji właściwej władzy. Dyscyplina kościelna nie pozwala bowiem, aby w instytucie zakonnym funkcjonowały osoby, które w bardzo poważny sposób występują przeciwko życiu, wolności i szóstemu przykazaniu Dekalogu. Takie zachowania są całkowicie sprzeczne z istotą życia konsekrowanego i podważają wiarygodność jego proroczej misji w świecie.

Autor niniejszego studium w poszczególnych jego częściach podejmuje kwestie obligatoryjności w prawie kościelnym, po czym omawia przestępstwa, których popełnienie przez zakonnika skutkuje wszczęciem przez właściwego przełożonego obligatoryjnego wydalenia z instytutu. Porusza także kwestię wymogów, które muszą być spełnione w trakcie przeprowadzania samej procedury dymisji. Monografia zawiera także propozycje rozwiązań de legę ferenda. Przeprowadzona analiza pozwala na zrozumienie poszczególnych aspektów wydalenia obligatoryjnego i jego etapów, a także prowadzi krok po kroku poprzez czynności, które muszą być spełnione, aby dymisja była aktem legalnym.