Złote jabłka Kaina

Zbyt banalna, może dlatego że czytałam wiele innych dużo lepszych, ale to tylko moja skromna opinia.

"Złote jabłka Kaina"to powieść, która mnie bardzo zaskoczyła. W sensie pozytywnym oczywiście. Oczekiwałam czystej rozrywki, a czytając ją otrzymałam nie tylko rozrywkę i mile spędzone chwile, ale też bardzo potężną dawkę optymizmu i życiowej mądrości. Utwierdziłam się w swoim przekonaniu o tym, co jest w życiu ważne.
Polecam tę książkę wszystkim, którzy lubią mile spędzać czas na czytaniu frapujących opowieści.

Nie każda powieść grozy musi być naiwna, straszyć i mamić nas wampirami czy innymi stworami umysłu, których naprawdę nie ma. Taką powieścią jest „Złote jabłka Kaina”. To powieść bardzo dobrze napisana, którą czyta się jednym tchem. I pobać się też możemy, jeśli naprawdę to lubimy. Czego możemy się bać czytając tę powieść? Odpowiadam: Możemy się bać zła tkwiącego w każdym z nas, zła, z którym możemy wygrać, jeśli zdamy sobie z niego sprawę.
W powieści tej spotykamy też piękno, piękno wspaniałych zakątków naszego kraju, piękno kwiatów i budowali, a przede wszystkim – piękno duszy człowieka, który nie zamierza krzywdzić innych. I to właśnie piękno jest zagrożone. Przez jakie siły? Dowiesz się sięgając po tą książkę, moim zdaniem naprawdę wyjątkową nie tylko na naszym rynku.
Przez karty powieści przesuwa się wiele barwnych postaci. Jedną z nich jest młoda dziewczyna Klaudia, która pokrzywdzona przez los, nie załamuje się, tylko szuka miłości, niosąc przy okazji innym pomoc i nadzieję.