Percepcja powodzenia małżeństwa rodziców a społeczny obraz siebie ich dorosłych dzieci

Badania autorki wskazują, iż osoby mające możliwość obcowania ze szczęśliwymi w małżeństwie rodzicami zostały niejako obdarowane czymś, co pozwala na ponadprzeciętnie dobre funkcjonowanie. Przejawia się to w takiej konfiguracji elementów obrazu siebie, która występuje niezwykle rzadko - połączenie sprawności, rzutkości, systematyczności, kompetencji, poszanowania wartości i norm z ciepłem emocjonalnym, możliwościami twórczego działania i umiejętnością tworzenia satysfakcjonujących więzi z ludźmi. Z kolei dorosłe dzieci rodziców tworzących nieudany związek pozbawione są niejako rozmachu i siły koniecznych do pełnego urzeczywistniania swych możliwości, choćby charakteryzującego ich potencjału twórczego, mają też więcej problemów z samoakceptacją, z samopoczuciem w relacjach z ludźmi i trudniej im budować dobre związki z innymi.