Drugie wydanie książki Mieczysława Noskowicza, dodatkowo poddane redakcji językowej oraz uzupełnione o wprowadzenie i kolorowe fotografie z kościołów.
Gdyby zapytać statystycznego Polaka o cuda eucharystyczne, dowiemy się o głośnej ostatnio Sokółce, często odwiedzanym Lanciano, rzadziej o Orvieto i Sienie. Czasem mieszkaniec Poznania wspomni o cudownych trzech Hostiach, nieraz dodając, że to stara poznańska legenda. Czy rzeczywiście legenda?
Konsystorz Arcybiskupi Poznański w piśmie wystosowanym w dniu 6 czerwca 1916 r. do autora stwierdził, że książka „Najświętsze trzy Hostie” nie zawiera w sobie nic przeciwnego wierze świętej i dobrym obyczajom. Za pozwoleniem Władzy Duchownej Poznań, 4 maja 1926, L.dz. 3963/26
Książka stanowi poprawioną i uzupełnioną edycję książki Mieczysława Noskowicza „Najświętsze trzy Hostie” (wydanie 3). Tekst został poddany standardowej obróbce redakcyjnej: redakcji merytorycznej i językowej. W zakres pierwszej weszły takie poprawki jak: usunięcie lub poprawa drobnych błędów, zmiany dawnych nazw ulic i placów Poznania na współczesne (np. Butelska na Woźna) oraz uzupełnienia co do ważnych zdarzeń, które dotyczą naszych czasów (np. miejsca, gdzie obecnie znajdują się monstrancje).
| Oprawa: | miękka |
| Wydawca: | Rosemaria |
| Autor: | ks. Józef Orchowski, Mieczysław Noskowicz |
| Rok wydania: | 2000 |
| Ilość stron: | 152 |
| EAN: | 9788363110055 |
| ISBN: | 9788363110055 |
| ID: | 334980 |
Klub Książki Tolle.pl
Książka opisuje historię wykradzenia trzech Hostii z jednego z poznańskich kościołów - historię o tyle wciągającą, że dotyczy wydarzeń przełomu XIV-XV w., a opisana jest bardzo zwyczajnie, żeby nie powiedzieć, współcześnie. Bez ubarwień i wyimaginowanych opisów, na podstawie dostępnych dokumentów i świadectw, autor nakreśla tło wydarzeń.
Niesprawiedliwie książka zyskała przydomek poznańskiej legendy, tymczasem elementów średniowiecznego podania jest w niej niewiele - prawdopodobnie idea sprzedaży dziełka opisującego cud eucharystyczny jest mniej opłacalna ekonomicznie niż opis legendarnej przeszłości :)
W niektórych recenzjach przeczytać można, że to książka zabarwiona antysemityzmem. Trudno go jednak faktycznie odnaleźć: Żydzi, ówcześni mieszkańcy Poznania, są nakreśleni różnorodnie, bez epitetów i negatywnego nastawienia, a jeśli starsi gminy żydowskiej, bezczeszczący Najświętszy Sakrament, stali się negatywnymi bohaterami (podobnie jak dwie Polki, które wykradzenia dokonały), wynika po prostu z tej historii. Sam autor zastrzega, ze jego celem nie jest wywoływanie nienawiści, a jedynie zwiększenie czci dla Sanctissimum.
Opowieść z pewnością, ze względu na szczegóły geograficzne, może być bardziej interesująca dla mieszkańców Poznania.
Generalnie jednak polecam miłośnikom przeszłości, zwłaszcza ziem polskich oraz wszystkim katolikom - jest to element naszej historii.
Wydanie kontrowersyjne
Mając okazję zapoznać się z wydaniem książki opracowanej w chyba 1916r. oceniam, że nowe wydanie swoimi dodatkowymi komentarzami zaciemnia wartość opisywanych wydarzeń, wzbudza wątpliwości w prawdziwość. Jest kolejnym krokiem grup żydowskich mających na celu zamazywanie prawdy.
Jeżeli jest możliwość i chęć wyrobienia sobie neutralnej opinii w poruszanej przez książkę historii, warto pominąć to wydanie i sięgnąć do tego z przed wojny. Można było ubogacić książkę korzystając z nowych technologii, rysunków, planów, zdj. z lotu ptaka a rezultacie powstała otoczka sabotująca. :-(