Teologia spełnieniem myśli ludzkiej

Myśl Boga jest myślą par exceltence. Jest to myśl w myśli. Według Arystotelesa Bóg jest „Myślą myślącą samą siebie" (Metafizyka 1074b34; por. Cz. S. Bartnik, Historia filozofii, Lublin 2001, s. 135). Ale i człowiek jest w pewnym sensie także myślą. I z racji swego przedmiotu, swej siły, swego odniesienia, swego celu, myśl jest zawsze poszukująca, otwarta i można powiedzieć, że myśl może być spełniona, spełniająca się, choć myśl ludzka jest zawsze do końca niespełniona.

Można też powiedzieć, że myśl jest najsilniejszą falą rzeczywistości, jest w wiecznym ruchu, w pędzie, który zależy od jej źródła. Stąd myśl Boża jest zawsze spełniona, a myśl ludzka jest zawsze tylko spełniająca się. I spełnia się, bo ma swoje wyższe i niższe rangi, warstwy, pokłady. Dlatego też myśl ludzka jest tajemniczym ruchem ku absolutnemu zbawieniu się.

Myśl ludzka nie tylko dąży do postaci myśli Bożej, ale wywodzi się z myśli Bożej, dotyczy myśli Bożej i niejako pędzi w nieskończoność razem z myślą Bożą, dlatego jest myślą teologiczną. Stąd teologia jako myśl jest najwyższą z myśli ludzkiej i absolutnie spełnia się tylko w myśli Bożej. Sama myśl ludzka nie spełnia się w absolutnym stopniu, bo zostaje zawsze nienasycona, otwarta, poszukująca, ale z racji związania z myślą Bożą jest największa z myśli ludzkich. I w ten sposób teologia spełnia absolutnie osobę ludzką i człowieka.

(ze Wstępu)