Guadalupe. Świadectwo Wizjonera

Nie jeden raz święty Juan Diego opowiadał o cudownych zdarzeniach, które z niewyśledzonych planów Bożej Opatrzności stały się jego udziałem na początku grudnia 1531 roku.

O spotkaniach i rozmowach z Tą, która nazwała się Matką Bożą z Guadalupe, składał szczegółowe sprawozdanie biskupowi Juanowi de Zumárradze (to do niego skierowana była prośba Matki Najświętszej, by wybudować na miejscu objawień „mały domek”).

O objawieniach Maryi opowiadał też swemu wujowi Juanowi Bernardino (ten był nie tylko drugim wizjonerem, ale i tym, który usłyszał, że imię Maryi brzmi „Matka Boża z Guadalupe”).

Wreszcie wiele czasu rozmawiał o objawieniach na wzgórzu Tepeyac ze swym bogatym krewnym, Antonim Valeriano.

Ten ostatni spisał jego opowieść.