Złoto Mojżesza

W pewnej jaskini w Betanii, wiosce położonej nad rzeką Jordan, gdzie został ochrzczony Jezus, ojciec Matteo odkrywa cały szereg szkieletów z żelazną obrożą na szyi, przypominającą obroże niewolników. Widnieją na nich tajemnicze znaki. Na początku Matteo, zajęty licznymi obowiązkami związanymi z pełnionym przez niego urzędem Kustosza i zatroskany dręczącymi go dolegliwościami, które z czasem okażą się pierwszymi objawami choroby Burgera, lekceważy odkrycie. Ale kiedy ojciec Vidigal zdradza mu, że znaki przedstawiają herb Fryderyka II, a wokół niego zaczynają dziać się dziwne rzeczy, rozumie, że natrafił na coś zaskakującego. Najwidoczniej nie on jeden tak myśli, gdyż w krótkim czasie trafia w sam środek dziwnej gry prowadzonej przez tajne służby jordańskie, Nuncjusza apostolskiego i dwuznaczną postać Szejka, handlarza i przemytnika dzieł sztuki. Każdy jest na tropie czegoś innego. Szejk i tajne służby żywią przekonanie, że Matteo może zaprowadzić ich na ślad skarbu, jaki cesarz pozostawił na Ziemi Świętej podczas krucjaty; Matteo i Nuncjusz apostolski uważają natomiast, że bliscy są nieoszacowanego dla chrześcijaństwa odkrycia.